Anasayfa
ÖZLEM
Hayat özlemlerle geçer. Özlediğimiz, yaşadığımız bir yer, bir kişi, bir an ya da başka bir şey olabilir. Çok yakın bir zaman ya da önceden yaşadığımız bir anımızda olabilir. Önemli olan özleyebileceğimiz güzel bir geçmişimizin olmasıdır.
Güzel olan her şey özlenir. Bende özlerim güzel geçen her günümü.En , çokta o çocukluk günlerimi. Yılarımı, yaşadığım yerleri, arkadaşlarımı, oyunlarımı, kavgalarımı, iş yapmamak için yaptığım kaçamakları…
Sabah kuş cıvıltılarıyla kalkıp annemin kuzine de kaynattığı çayla kahvaltı yapardım. Çayın kokusu evin her köşesine dağılır, sıcaklığı camları buharlaştırırdı. Arkadaşımla okula gidip dönüşte çayırlara oturarak resim yapmayı çok severdik. Hayaller kurar onları resme dökerdik. Küçük bir ev yanında akan bir dere, uzakta dağlar, sokaklar, büyük şehirler, oynayan çocuklar…
Resimler de çok güzeldi. Her mevsimin ayrı bir güzelliği, hatırası var gözümde. Kışın sabah kalkıp camdan dışarı bakınca her yerin bembeyaz bir gelinlik giymesi beni hep heyecanlandırırdı. İlkbaharın mis kokulu esintisi, oluşturduğu renk cümbüşü, yazın yağmuru ve güneşi, sonbaharın kışa hazırlık telaşı ayrı bir tat verirdi bana.
Özlemek güzeldir, özlenilmekte.İnsanların özleyeceği günleri olması onun yaşadığının bir kanıtıdır. Hayata tutunması için gereklidir. İleriki yaşamda hatırlayacağı, anlatacağı analı yaşamak ona değer katar. Bunları özlemle hatırlamakta insanı mutlu eder. Bende mutlu oldum yaşadığım çocukluğu hatırlayarak. Herkes geriye dönsün ve güzel olanı hatırlasın. Umarım herkesin hatırlayacağı güzel anıları vardır.
Hayat özlemlerle geçer. Özlediğimiz, yaşadığımız bir yer, bir kişi, bir an ya da başka bir şey olabilir. Çok yakın bir zaman ya da önceden yaşadığımız bir anımızda olabilir. Önemli olan özleyebileceğimiz güzel bir geçmişimizin olmasıdır.
Güzel olan her şey özlenir. Bende özlerim güzel geçen her günümü.En , çokta o çocukluk günlerimi. Yılarımı, yaşadığım yerleri, arkadaşlarımı, oyunlarımı, kavgalarımı, iş yapmamak için yaptığım kaçamakları…
Sabah kuş cıvıltılarıyla kalkıp annemin kuzine de kaynattığı çayla kahvaltı yapardım. Çayın kokusu evin her köşesine dağılır, sıcaklığı camları buharlaştırırdı. Arkadaşımla okula gidip dönüşte çayırlara oturarak resim yapmayı çok severdik. Hayaller kurar onları resme dökerdik. Küçük bir ev yanında akan bir dere, uzakta dağlar, sokaklar, büyük şehirler, oynayan çocuklar…
Resimler de çok güzeldi. Her mevsimin ayrı bir güzelliği, hatırası var gözümde. Kışın sabah kalkıp camdan dışarı bakınca her yerin bembeyaz bir gelinlik giymesi beni hep heyecanlandırırdı. İlkbaharın mis kokulu esintisi, oluşturduğu renk cümbüşü, yazın yağmuru ve güneşi, sonbaharın kışa hazırlık telaşı ayrı bir tat verirdi bana.
Özlemek güzeldir, özlenilmekte.İnsanların özleyeceği günleri olması onun yaşadığının bir kanıtıdır. Hayata tutunması için gereklidir. İleriki yaşamda hatırlayacağı, anlatacağı analı yaşamak ona değer katar. Bunları özlemle hatırlamakta insanı mutlu eder. Bende mutlu oldum yaşadığım çocukluğu hatırlayarak. Herkes geriye dönsün ve güzel olanı hatırlasın. Umarım herkesin hatırlayacağı güzel anıları vardır.
